น้ำเป็นปัจจัยสำคัญของการเกษตร พื้นที่เกษรแห่งใดมีแหล่งน้ำอุดมสมบูรณ์ตลอดปีก็จะสามารถทำการเพาะปลูได้ตลอดปีและได้ผลผลิตสูง แต่โดยสภาพธรรมชาติแล้ว พื้นที่เพื่อการเกษตรมีมากกว่าแหล่งน้ำ ฉะนันการเกษตรกรรมจึงแบ่งออกเป็นสองประเภทคือ การเกษตรกรรมในเขตชลประทาน และการเกษตรกรรมในเขตน้ำฝนหรือเกษตรน้ำฝน ในสภาพปัจจุบันพื้นที่เพาะปลูกของประเทศส่วนใหญ่อยู่ในเขตเกษตรน้ำฝน เพื่อให้การเกษตรน้ำฝนได้ผล เราจำเป็นต้องศึกษาและรู้ปริมาณน้ำฝนที่ตกแต่ละปีและการแผ่กระจายของน้ำฝน โดยที่ฝนเป็นปรากฎการณ์ธรรมชาติ จึงยากที่จะควบคุมได้ ดังนั้นจึงต้องอาศัยเทคนิคทางสถิติมาช่วยในการวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อใช้ในการวางแผน เมื่อนำข้อมูลน้ำฝนและความต้องการน้ำของพืชแต่ละชนิดมาคำนวณโดยใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์แล้ว ก็จะสามารถกำหนดช่วงเวลาที่เหมาะแก่การเพาะปลูกของพืชแต่ละชนิดในแต่ละพื้นที่ได้ ซึ่งจากผลของการคำนวณนี้จะช่วยให้ดอัตราการเสี่ยงของการปลูกพืชในเขตน้ำฝนได้ และยังเป็นแนวทางสำหรับการทำแปลงทดลองในสนามเพื่อวิจัยหาองค์ประกอบอื่นๆ เพื่อเพิ่มผลผลิต