ดำเนินการนำข้อมูลอุตุนิยมวิทยาเกี่ยวกับปริมาณน้ำฝน และศักย์การคายระเหยน้ำ นับตั้งแต่ปี 2530-2549 กับข้อมูลดินมาจัดระบบ แล้วใช้ประโยชน์ร่วมกับความสามารถในการคำนวณตัวเลขปริมาณมากๆ ของคอมพิวเตอร์ โดยการพัฒนาเป็นแบบจำลอง หรือสร้างโปรแกรมประยุกต์สมดุลน้ำผิวดิน ผสมผสานร่วมกับโปรแกรมสำเร็จรูป GIS และป้อนข้อมูลเข้าแบบจำลองร่วมกับการจัดระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ โดยการจัดระบบให้ได้ผลลัพธ์เป็นปริมาณน้ำ แต่ละช่วงเวลาในพื้นที่ เป็นสัปดาห์ตลอดฤดูการผลิตพืชรอบปี เพื่อที่จะทราบปริมาณน้ำผิวดินได้ตลอดปี จากข้อมูลตัวเลขปรับเปลี่ยนให้เป็นแผนที่ เพื่อสะดวกและง่ายในการอ่านและแปลผล ผลจากการป้อนข้อมูลเข้าแบบจำลองพบว่าในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แถบด้านมุมบนขวา เช่น จ.หนองคาย และ จ.สกลนคร โอกาสที่จะมีปริมาณน้ำผิวดินสม่ำเสมอต่อการปลูกพืชหลังนาค่อนข้างมากและมีระยะเวลาที่มีความชื้นในดินมากและยาวนาน อย่างไรก็ตามมีโอกาสมากที่จะเกิดความแห้งแล้งช่วงปลายฤดูปลูก ส่วนแถบด้านมุมล่างซ้ายของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เช่น จ.ชัยภูมิ และ จ.นครราชสีมา มีปริมาณน้ำผิวดินที่ค่อนข้างผันแปร ตั้งแต่ช่วงต้นฤดูปลูก คือมีโอกาสที่จะเกิดความแห้งแล้งขึ้นได้ตั้งแต่ต้นฤดูจนถึงกลางฤดู แต่ช่วงปลายฤดูเพาะปลูกมีโอกาสที่จะมีปริมาณน้ำผิวดินพอเพียง มากกว่าภาตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน ส่วนพื้นที่อื่นๆ ก็พบความแตกต่างของปริมาณน้ำผิวดินเช่นกัน