บทคัดย่อ
สังคมไทยได้ทุ่มเททรัพยากรไปเพื่อการพัฒนาประเทศ ภายใต้การชี้นำของแนวคิดด้านความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจ โดยได้ใช้แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ เป็นเครื่องมือในการพัฒนามาแล้ว 7 แผนใช้เวลากว่า 35 ปี ถ้าจะเปรียบกับอายุขัยของมนุษย์ ก็เท่ากับคนไทยได้ดิ้นรนพัฒนาตนเองและสังคมของตนมาแล้วครึ่งหนึ่งของชีวิต แต่ปัญหาความยากจนโดยเฉพาะในชนบทนับว่าดูเหมือนจะทวีความรุนแรงและครอบคลุมพื้นที่ของแผ่นดินไทย กว้างขวางยิ่งขึ้นทุกวัน ความแตกต่างระหว่างสังคมเมืองกับสังคมชนบทมีมากขึ้น ทรัพยากรธรรมชาติถูกสังคมเมืองดูดซับไปเพื่อการบริโภคมากกว่าเพื่อการลงทุน สังคมชนบทถูกคุกคามด้วยค่านิยมความทันสมัยมากกว่าการพัฒนา ฯลฯ ด้วยพระราชวิริยะอุตสาหะของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงสั่งสมประสบการณ์ในงานพัฒนามาอย่างต่อเนื่องยาวนาน ทรวงล่วงรู้ถึงความรู้สึกทุกข์ยาก แร้นแค้นและความสิ้นหวังของคนในชนบท ซึ่งเป็นคนกลุ่มใหญ่ที่สุดและผูกติดอยู่กับความยากจนมายาวนานที่สุดในสังคมไทย ทรงใช้ความ 'รู้จริง' ใน 'หนทางธรรมชาติ' อันเป็นหลักการหรือทฤษฎีที่ชาวบ้านเข้าใจและปฏิบัติได้ง่าย ๆ แต่มีประสิทธิภาพยิ่งที่บรรพบุรุษท่านได้ยึดถือปฏิบัติกันมายาวนานนับพันปี แต่คนปัจจุบันห่างเหินมานานจนลืม ๆ กันไปหมด จึงทรงเรียกหลักการอันนี้ว่า 'ทฤษฎีใหม่' ว่าด้วย 'วิธีปฏิบัติของเกษตรกรที่เป็นเจ้าของที่ดินจำนวนน้อย หรือจะเรียกว่า เกษตรกรรายย่อยก็ได้