การประสานงานระหว่างฝ่ายวิจัยและฝ่ายส่งเสริม ในการพัฒนาการเกษตรมีความสำคัญเพียงใด คงเป็นที่ทราบกันดี และคงจะไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงในที่นี้ แม้ว่าจะได้มีการพยายามที่จะหาทางปรับปรุงเรื่องนี้ให้ดีขึ้น แต่ก็คงจะเป็นที่ยอมรับกันว่า จนถึงปัจจุบันการประสานงานระหว่างฝ่ายวิจัยและฝ่ายส่งเสริมก็ยังไม่ดีเท่าที่ควร โดยเฉพาะไม่สามารถที่จะสะท้อนปัยหาและความต้องการที่แท้จริงของเกษตรกร ตลอดจนเงื่อนไขข้อจำกัดของเกษตรกรกลับมาถึงฝ่ายวิจัยได้ เป็นเหตุให้เทคโนโลยีที่นักวิจัยคิดค้นขึ้น ส่วนใหญ่ยังไม่เป็นที่ยอมรับของเกษตรกร บทความนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะเสนอแนวทางบางประการในการปรับปรุงการประสานงานระหว่างฝ่ายวิจัยและฝ่ายส่งเสริม เพื่อให้สามารถสะท้อนปัญหาความต้องการ และเงื่อนไขข้อจำกัดของเกษตรกร กลับขึ้นมาถึงฝ่ายวิจัย อันจะทำให้งานวิจัยตอบสนองต่อความต้องการที่แท้จริงต่อความต้องการที่แท้จริงของเกษตรกร และเทคโนโลยีที่นักวิจัยคิดค้นขึ้นเหมาะสมกับสภาพของแต่ละพื้นที่ โดยในขั้นแรกจะทำให้เห็นว่า แนวทางของการวิจัยและพัฒนาระบบการทำฟาร์ม เป็นแนวทางที่จะช่วยให้งานวิจัยตอบสนองต่อความต้องการของเกษตรกร และช่วยให้ได้เทคโนโลยีที่เหมาะสมกับสภาพของเกษตรกร สมควรที่สถาบัน/หน่วยงานที่ทำงานเฉพาะพืชหรือสัตว์แต่ละชนิด (commodity) หรือเฉพาะสาขาวิชา (discipline) จะได้นำไปใช้ด้วย ในส่วนที่สองจะพิจารณาปัญหาของการประสานงานระหว่างฝ่ายวิจัยและฝ่ายส่งเสริมในปัจจุบันอย่างกว้างๆ และในตอนสุดท้าย จะเสนอแนวทางบางประการที่จะทำให้การประสานงานระหว่างฝ่ายวิจัยและฝ่ายส่งเสริม แน่นแฟ้มและมีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น อันจะเป็นประโยชน์แก่เกษตรกรในบั้นปลาย