การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของชนบทในประเทศไทยนั้น ย่อมขึ้นอยู่กับปัจจัยพื้นฐานของ ผลผลิตในด้านเกษตรกรรมเป็นสำคัญ ดังนั้น ทรัพยากรดินและที่ดินจึงจำเป็นจะต้องได้รับการดูแลรักษาให้เกิดความสมดุลย์และมีคุณภาพตามความต้องการ อย่างไรก็ตามการใช้ทรัพยากดินในด้านการเกษตรอุตสาหกรรม การคมนาคมและอื่น ๆ กำลังประสบปัญหาความเสื่อมโทรมในเกือบทุกภาคของประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนพื้นที่สูงที่มีความลาดเทสูงทางภาคเหนือ เนื่องจากการทำไร่เลื่อนลอย การใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างไม่ถูกวิธีและปราศจากการบำรุงรักษา จึงเป็นเหตุให้เกิดผลกระทบอย่างมากมายเช่น การชะล้างพังทลายของดินและความเสื่อมโทรมของดิน ธาตุอาหารในดินหมดไป ตะกอนินถูกพัดพาไปยังพื้นที่ตอนล่างทับถมในลำน้ำ ลำธาร ทำให้เกิดความเสียหายแก่ทรัพย์สิน ซึ่งแน่นอนว่าได้ส่งผลต่อความเจริญก้าวหน้าในด้านเศราฐกิและสังคมของชาติ ความต้องการใช้ทรัพยากรของมนุษย์นับวันจะเพิ่มมากขึ้น ป่าไม้ซึ่งเคยเป็นแหล่งต้นน้ำลำธารแหล่งเก็บกักน้ำตามธรรมชาติ ได้ถูกทำลายกลายเป็นไร่เลื่อนลอยและถูกนำไปใช้ประโยชน์ในการเกษตรกรรมและอื่น ๆ ในขณะที่การรักษาสมดุลย์ของธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นการปลูกป่าทดแทนหรือการอนุรักษ์ดินและน้ำมีน้อยมากโดยเฉพาะบนพื้นที่สูง จึงมีความจำเป็นที่ต้องหาทางป้องกันและควบคุมเพื่อมิให้ทรัพยากรดินเสื่อมโทรมไป ให้คงคุณภาพดีตลอดจนทำการปรับปรุงฟื้นฟูพื้นที่ไร่เลื่อนลอย เหล่านั้นให้มีสภาพแวดล้อมที่ดีขึ้นกว่าเดิมโดยเร็วที่สุด พร้อมทั้งอำนวยผลผลิตของการเกษตรด้วยการจัดการที่ดี คำนึงถึงผลผลิตที่จะได้รับจากพื้นที่นั้น ทั้งในปัจจุบันและอนาคต