การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความสำคัญของตัวแปรต่างๆ ที่เป็นองค์ประกอบของความมั่นคงด้านอาหารของครัวเรือน ประกอบด้วยองค์ประกอบ 3 ด้าน คือ ด้านการมีอาหาร ด้านการเข้าถึงอาหาร และ ด้านการใช้ประโยชน์จากอาหาร ใช้การสัมภาษณ์ผู้ที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ ผู้นำท้องถิ่น ผู้นำกลุ่มอาชีพ ผู้แทนจากหน่วยงานราชการ ในตำบลการะเกด อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยใช้แบบสอบถามเพื่อให้ผู้ที่เกี่ยวข้องให้ค่าความสำคัญของตัวแปรที่เกี่ยวข้องโดยเปรียบเทียบเป็นรายคู่ และนำข้อมูลที่ได้มาทำการวิเคราะห์โดยใช้หลักการวิเคราะห์การตัดสินใจแบบมีส่วนร่วม และการประเมินแบบ AHP (Analytic Hierarchy Process) โดยผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในตำบลการะเกด ให้ความสำคัญกับองค์ประกอบด้านการมีอาหารมากที่สุด ตามด้วยการเข้าถึงอาหาร และการใช้ประโยชน์จากอาหาร ด้านการมีอาหาร พบว่า ตัวแปรที่ดินทำกินทั้งหมดมีความสำคัญมากที่สุด รองลงมา คือ ปริมาณข้าวสำรอง และผลผลิตข้าวทั้งหมด ด้านการเข้าถึงอาหารพบว่า ตัวแปรรายได้ของครัวเรือนทั้งหมดมีความสำคัญมากที่สุด ตามด้วยตัวแปรค่าใช้จ่ายด้านอาหาร และตัวแปรความหลากหลายของประเภทอาหารที่บริโภค ส่วนด้านการใช้ประโยชน์จากอาหาร พบว่า ตัวแปรพลังงานที่ได้รับมีค่าความสำคัญมากที่สุด รองลงมาคือ ตัวแปรโปรตีนที่ได้รับ โปรตีนที่เพียงพอ สถานะสารอาหารในผู้ใหญ่ พลังงานที่เพียงพอ สถานะสารอาหารในเด็ก และสถานะสารอาหารในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี ตามลำดับ การทราบค่าความสำคัญของตัวแปรต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในแต่ละด้าน สามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการคำนวณระดับความมั่นคงด้านอาหารของครัวเรือนในตำบลการะเกดที่มีการให้ความสำคัญขององค์ประกอบและตัวแปรแตกต่างกัน และสามารถสะท้อนสภาพความมั่นคงด้านอาหารในตำบลการะเกด อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช ได้ถูกต้องมากขึ้น เพื่อการพิจารณานำโครงการพัฒนาเข้ามาในหมู่บ้านต่างได้เหมาะสมมากขึ้น