การผลิตลำไยในเขตภาคเหนือตอนบนซึ่งเป็นพื้นที่ปลูกสำคัญ ประสบกับปัญหาราคาผลผลิตตกต่ำอย่างรุนแรงและต่อเนื่อง ทำให้ชาวสวนลำไยซึ่งส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรรายย่อยได้รับความเดือดร้อน ท้อถอยในอาชีพ เนื่องจากขาดทุนและมีภาระหนี้สินพอกพูน จึงเกิดการรวมตัวกันขึ้นหลายกลุ่ม เพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลออกมาช่วยเหลือ ฝ่ายรัฐบาลได้พยายามตอบสนองต่อปัญหาดังกล่าวในหลายแนวทางอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะ 3 ปีการผลิตหลังสุด 2545-2547 ได้กำหนดมาตรการช่วยเหลือ พร้อมระบุเจ้าภาพหรือกระทรวงผู้รับผิดชอบไว้อย่างชัดเจน แต่ผลงานถือว่ายังไม่บรรลุเป้าหมายตามที่เกษตรกรได้เรียกร้องไว้ ประกอบกับปลายปี 2546 ที่ประเทศไทยเริ่มมีข้อตกลงเขตการค้าเสรี (free trade area: FTA) กับจีน ประเทศซึ่งเป็นเป้าหมายหลักการส่งออกสินค้าลำไย ทำให้ปัญหาเพิ่มความซับซ้อนมากยิ่งขึ้น คณะผู้วิจัยโครงการ "องค์ความรู้ และยุทธศาสตร์ระบบการผลิตไม้ผล" ศูนย์วิจัยเพื่อเพิ่มผลผลิตทางเกษตร (ศวพก.) คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จึงได้จัดประชุมอย่างต่อเนื่องเดือนละครั้ง มุ่งหวังให้ศูนย์วิจัยฯ แห่งนี้ ทำหน้าที่เสมือนเวทีชาวบ้าน และให้เกษตรกรชาวสวนลำไย นักวิชาการ และเจ้าหน้ารัฐในระดับปฏิบัติการ ได้ร่วมกันทบทวน วิเคราะห์สถานการณ์ และระดมความคิดจัดทำข้อเสนอแนะแนวทางแก้ไขปัญหาลำไยให้กับภาครัฐ รวมทั้งเสนอทางออกทางเลือกสำหรับกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิตลำไย ทั้งในระยะสั้นและระยะยาวต่อไป